30-lecie obchodów Dnia Energetyka (14 sierpnia) i 30-lecie wydawania Biuletynu „Nazaret”

Przypominamy historię ustanowienia święta – Dnia Energetyka – aby podtrzymując tę tradycję w następnych latach świętowanie przynosiło naszej wspólnocie zawodowej powody do dumy. Jednocześnie jako Katolickie Stowarzyszenie Energetyków pragniemy swoją działalnością ubogacać i poszerzać rozumienie znaczenia ludzkiej pracy opierając się na katolickiej nauce społecznej, m.in. przez znajomość encykliki Laborem exercens (O pracy ludzkiej) papieża Jana Pawła II, ogłoszonej 14 września 1981, w 90. rocznicę wydania encykliki Rerum ­novarum Leona XIII.

W początkach Duszpasterskiej Wspólnoty Energetyków, Elektryków i Elektroników, środowisko zawodowe energetyków skupione w latach 1980/81 wokół NSZZ „Solidarność” podjęło w różnych częściach kraju lokalne inicjatywy o charakterze religijnym, skupiające energetyków wokół idei lokalnych obchodów święta patronalnego energetyków, m.in.: Gdańsk, Warszawa (św. Łucja), Kraków (bł. brat Albert Chmielowski), Elektrownia Rybnik (św. o. Maksymilian Maria Kolbe), Częstochowa (św. Augustyn). Do 1992 roku energetycy obchodzili swoje święto najczęściej w pierwszą niedzielę września.

Energetycy w sposób świadomy i odpowiedzialny podjęli trud ewangelizacji swojego środowiska zawodowego. Głównym nurtem tej działalności stały się pielgrzymki na Jasną Górę, które były ukoronowaniem całorocznej pracy formacyjnej i ewangelizacyjnej. Od samego początku zastanawiano się nad patronem naszego duszpasterstwa. O św. Maksymilianie mówiono już w Rybniku na początku lat osiemdziesiątych. Myśl ta dojrzewała przez lata, aż wreszcie podjęto starania, by św. Maksymilian (1971 r. beatyfikowany, 1982 r. kanonizowany) stał się oficjalnym patronem tej grupy zawodowej.
W czasie V Pielgrzymki w 1990 r. zebrani w Auli Papieskiej energetycy wystąpili do Prymasa Polski o zgodę na obranie św. Maksymiliana Marii Kolbego patronem energetyków i do Premiera Rządu o uchwalenie dnia 14 sierpnia świętem patronalnym energetyków, obchodzonym dziś jako Dzień Energetyka.

Oto treść niektórych telegramów i listów do władz państwowych i Episkopatu Polski o uznanie św. Maksymiliana naszym patronem.

Do premiera Jana Krzysztofa Bieleckiego: „Przedstawiciele załóg zakładów branży energetycznej zebrani na Jasnej Górze w dniach 17-18 sierpnia 1991 r. podczas VI Pielgrzymki Energetyków, Elektryków i Elektroników Polskich w roku IV Pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny i obchodów 50. rocznicy męczeńskiej śmierci św. Maksymiliana Marii Kolbego z radością popieramy uchwały: Krajowej Sekcji Energetyków i Sekcji Krajowej Elektrowni i Elektrociepłowni NSZZ „Solidarność” w sprawie zmiany terminów obchodów Dnia Energetyka na dzień 14 sierpnia, w którym energetycy obchodzą święto patronalne”.

Do Prymasa Polski ks. kard. Józefa Glempa: „Energetycy zgromadzeni na Ogólnopolskiej Pielgrzymce Energetyków, Elektryków i Elektroników na Jasną Górę zwracają się do Waszej Eminencji z prośbą o:

• uznanie świętego Maksymiliana, wiernego Rycerza Niepokalanej, z wpisaniem do akt kościelnych, jako patrona Duszpasterskich Wspólnot Zawodowych Energetyków;
• powołanie Krajowego Duszpasterza Energetyków (z siedzibą w Częstochowie);
• wyznaczenie osoby Krajowego Duszpasterza Wspólnoty Energetyków, tu prosiliśmy o osobę ks. dr. Mariana Dudy, który od czterech lat prowadził Duszpasterską Wspólnotę Energetyków „Nazaret” w Częstochowie;
• jako energetycy pragniemy obchodzić nasze święto patronalne 14 sierpnia, tj. w dniu liturgicznego wspomnienia św. Maksymiliana, w wigilię Święta Wniebowzięcia NMP.

Jednocześnie dziękujemy Waszej Eminencji za dotychczasową troskę o ruch duszpasterskich wspólnot zawodowych”.

W czasie VI Pielgrzymki powołana została Rada Programowa do organizacji kolejnych pielgrzymek. W skład Rady weszli organizatorzy z różnych ośrodków kraju. Rada Programowa na następnym spotkaniu 18-19 maja 1992 roku ustaliła dwudniowy program uroczystości, który jest utrzymany do dzisiaj. Jesienią tego samego roku w Domu Rekolekcyjnym św. Puszcza w Olsztynie k. Częstochowy powołana została Krajowa Rada Duszpasterskiej Wspólnoty Zawodowej Energetyków Elektryków i Elektroników z siedzibą w Częstochowie. Wybrano siedmioosobową Diakonię i trzyosobową Komisję Rewizyjną. W dniach 2-3 grudnia 1992 roku Diakonia została przyjęta przez Przewodniczącego Komisji Episkopatu ds. Duszpasterstwa zawodowego ks. abp. Tadeusza Gocłowskiego, metropolitę gdańskiego i zaprezentowała dorobek naszego Duszpasterstwa.

Wszystkie starania naszej wspólnoty doprowadziły do uznania św. Maksymiliana patronem polskich Energetyków, Elektryków i Elektroników oraz zakończyły się wpisem w 1993 roku do podpisanego Ponadzakładowego Układu Zbiorowego dla Pracowników Przemysłu Energetycznego: „Dzień 14 sierpnia jest Dniem Energetyków – branżowym świętem energetyków. Jest to dzień wolny od pracy” (rozdział II, art. 6 PUZP). Zapis ten wprowadzony został również do Zakładowych Układów Zbiorowych Pracy i uzupełniony o zapis, że jest to święto branżowe energetyków, przypadające w dniu święta patrona energetyków Świętego Maksymiliana. Dla uczczenia naszego patrona Św. Maksymiliana w 2000 jubileuszowym roku energetycy rozmieścili w swoich zakładach ponad dwieście tablic z wizerunkiem św. Maksymiliana, pod którymi w dniu 14 sierpnia energetycy oddają hołd swojemu Patronowi. Energetycy świętują Dzień Energetyka uczestnicząc 14 sierpnia we mszy świętej w Niepokalanowie, jak również odwiedzają Oświęcim, miejsce śmierci św. Maksymiliana.

 

Jacek Krawczyński
redaktor naczelny Biuletynu „Nazaret”

 

Więcej w numerze 8/2023 Energetyki.